martes, 10 de junio de 2008

me(ga)lomanía!

Melómana dos teus azazos tan acordes!
Encanta(da)mente zugo polas son(oh!)idos
Garraganchuda, érguese esvelta a beldade no zen-teu.
Agarrante, rogarrasme máis arrogancia. meu

Luzmigante tu, lugru(a)mante eu,
lost(in)trigo, nós
Onírica pistola corpórea insaciamable
Mar-tir-ízame con tiros e estoupidos, tiro tiro tiro tiro tiiiiro-liro
Abstraente sibilante in-conexo contante
Non permitimos as ausesencias do nordés.
Im-par-te-i-remos, pementos, fiúnchos, escarmentos
Ameazaremos o pertinente, desafiar o fío que nos afianza: des-a-témonos!!
Comámomonos, xoguémonos, adorémonos!

4 comentarios:

eue dijo...

Encántanme estes poemas!!!
De verdade, había tempo que non lía algo me gustase tanto.
Sigue así, moza. Aquí hai algho.
Bks

eue dijo...

Deverdá, nunca pensaches en recitalo? Isto recitado ten que ser a hostia. Temos que falalo.

ŁıĐįĄ ßãŌ dijo...

Soa algo. E as mans chócanse.

Lili dijo...

Encantoume!